Wereld Diabetes Dag

30 portretten waarin je jezelf herkent

Ascensia DiabetesCare nam deel aan World Diabetes Day – en dat ging niet onopgemerkt voorbij. Of wat dacht je van de mooie collectie van 30 portretten van inspirerende vrouwen uit 28 landen? Allemaal hebben ze een persoonlijke impact op hoe ieder van ons omgaat met diabetes.

Al deze vrouwen hebben op één of andere manier te maken met diabetes. Hun verhalen inspireren iedereen die van ver of dichtbij te maken heeft met de aandoening. De groep bestaat uit patiënten, bloggers, ouders, artsen, verpleegkundigen, journalisten, medewerkers van Ascensia en Panasonic Healthcare … hen in beeld mogen brengen, is een echt voorrecht. Hun portretten en video’s werden gebruikt in een wereldwijde sociale mediacampagne, media-activiteiten en pop-upgalerieën in de Ascensiakantoren. Door deze digitale kunstwerken en video's te bekijken, te liken en te delen kon je je steun betonen voor Wereld Diabetes Dag.

Het bereik en de waardering op sociale media was geweldig. De resultaten van de campagne van vorig jaar werden ruimschoots overtroffen. Algemeen bereikten we 14 miljoen mensen met onze campagne (vergeleken met 2,8 miljoen vorig jaar), waarvan 12,5 miljoen via Facebook. Meer dan 1,3 miljoen mensen waren actief betrokken bij de campagne op alle sociale mediakanalen (vergeleken met ongeveer 400.000 vorig jaar), met 1,2 miljoen views van de campagnevideo's, 63.000 likes en reacties. Meer dan 1300 keer werden de campagne gedeeld. Check even deze infographic:

Heb je ‘onze’ mensen nog niet gezien? Maak dan meteen kennis! De portretten en video’s staan op onze website en op de Ascensia Facebook-, Twitter- en Instagramkanalen.

Veilig op reis met diabetes

Op reis gaan, spreekt niet vanzelf met diabetes. Toch zijn er heel wat mensen die er graag en ver op uit trekken. Brenda Huybs heeft een kind met diabetes, de Nederlandse Bea Pors is bestemmingsmanager in een reisbureau en moet haar diabetes managen op verre, afgelegen bestemingen. Twee sterke vrouwen die vertellen over hun ervaringen: “Zelf ben je met vakantie, je diabetes is dat niet.”

“Enkel met mensen
die de bestemming
perfect kennen”
(Brenda Huybs)

Brenda is alleenstaande mama. Dochter Ella (6) heeft sinds haar vierde diabetes, drie oudere kinderen zijn gezond. “De diagnose kwam er na de klassieke symptomen: veel drinken en plassen’, zegt Brenda. “En ik wist niets over de aandoening. Heel mijn wereld staat op zijn kop en ik kan maar op weinig plekken terecht voor hulp. Gelukkig springen mijn oudere kinderen bij. Diabetes is ellendig, maar we trekken ons op aan de mooie dingen, zoals samen op reis gaan.” Niet eenvoudig: Ella’s hemoglobinepeil (HbA1c) staat op een aanvaardbare 6, maar ze heeft een sterk schommelende bloedglucosespiegel. “Ze is erg beweeglijk en dan liggen hypo’s op de loer. De nachtelijke zijn het grootste probleem. Haar bloedsuikerspiegel kan ook zomaar stijgen. Ella heeft een CGM (Continue Glucose Monitoring) die alarm slaat als ze te laag gaat. Terwijl ze half slaapt, geef ik haar chocomelk. Daar moet ik wel elke nacht voor uit mijn bed. Insuline krijgt ze via een pompje.”

Hoe krijg je alles geregeld?

“De diabetesconventie waar we sinds kort naartoe gaan, is een grote hulp. Ik krijg er antwoord op mijn vragen en ook een betere ondersteuning. Het is niet zo dat je een centraal aanspreekpunt hebt voor info of educatief materiaal.” Gelukkig kan Brenda af en toe op reis met de kinderen. “Vorige zomer zijn we met het vliegtuig naar Hongarije geweest. Het eerste wat ik doe als ik mijn koffers pak, is een tas nemen en alle diabeteshulpmiddelen erin steken. Inclusief reserveonderdelen, een insulinepen voor als de pomp het begeeft, de ketonenmeter… een hele zak vol. De kinderen moeten me dan ook even met rust laten, want ik wil er goed over nadenken.”

Hoe kies je je bestemmingen?

“Ik ga naar vrienden of kennissen ter plaatse. Ik zorg altijd voor een noodplan: wie weet moeten we in allerijl naar het ziekenhuis. Ik ga niet naar een buitenlandse bestemming waar ik niemand ken. We zijn naar Letland geweest, op vioolkamp, onder begeleiding van de vioolleraar. Vooraf heb ik met de organisatie alles goed doorgepraat. We hebben nog nooit van het noodplan gebruik moeten maken, al is het thuis wel al gebeurd dat we op een drafje naar de spoed moesten.”

Wat zijn je grootste hoofdbrekers voor je vertrekt?

“Zorgen voor een reservepomp en checken bij de verzekering of die gedekt is tegen schade op reis – de kostprijs ligt rond de 4000 euro. En dan is er de luchthaven: diabetesmateriaal neem ik mee in de handbagage. Stel dat je koffer verloren gaat, dan heb je een probleem. Maar op de luchthaven ga je ook door de scanner en niet alles wordt toegelaten. Dus moet je alles openmaken, Ella wordt gefouilleerd, ik moet op een meter afstand blijven… probeer in Letland of Hongarije maar eens uit te leggen dat al die spullen mee mogen, ook al heb je een Engelstalig document bij. In Riga kwam er zelfs een medisch team aan te pas om me door te laten! Niet fijn. Maar het houdt ons niet tegen. Het maakt ons zelfs sterker als gezin.

Bea is 32 jaar, is dol op verre reizen en heeft sinds haar 15e diabetes type 1. “Ik spuit vier keer per dag insuline (Novorapid en Levemir) en mijn gemiddelde Hba1c is ongeveer 56. In vergelijking met de gemiddelde Nederlander reis ik heel vaak. Afgelopen jaar ben ik naar India, Berlijn, Las Vegas, China en nog een keer naar China en Mongolië geweest!”

“Dubbele lading
medicijnen in bagage”
(Bea Pors)

“Ik vind het leuk om te reizen naar landen waar het contrast met Nederland heel groot is”, vertelt Bea. “Ik ben bestemmingsmanager bij een online reisorganisatie. In 2017 ben ik in China en India geweest voor mijn werk. In korte tijd moet je zoveel mogelijk kunnen zien om met die ervaringen een geschikt product samen te stellen. Dat wil zeggen dat ik hotels moet inspecteren, excursies moet testen en nieuwe plekken moet zoeken. Heel leuk, maar ook intensief, zeker in landen als India en China waar de reisafstanden groot zijn.”

Waarop let je op reis?

“Eten, medicatie en de duur van de reis zijn de belangrijkste aandachtspunten. Voor mijn reis door Mongolië wist ik van tevoren dat ik twee weken lang in onherbergzame gebieden zou verblijven. Er zijn geen winkels, ziekenhuizen of andere medische voorzieningen. Dan weet ik dat ik in die periode heel zorgvuldig met mijn diabetes moet omgaan. Ik zorg dat ik een voorraad dextro bij me heb en heb vier dozen ligakoeken bij... just in case. Wat het ook heel lastig maakte, waren de activiteiten: lange trektochten door de bergen, klimmen en klauteren. Hypo's lagen altijd op de loer. Ik heb vaak mijn voedselvoorraad moeten aanspreken. Daarnaast moet je ook voldoende medicatie 'meeslepen': in mijn dagpak zit altijd een halve apotheek. Sowieso neem ik het dubbele aan medicijnen mee dan wat ik hier zou verbruiken.

Al eens een noodsituatie meegemaakt?

“Nee, ik zorg eigenlijk beter voor mijn diabetes in het buitenland dan thuis, ik controleer meer en bereid me beter voor. Omdat ik in het buitenland actiever ben, heb ik vaak wel wat hogere waarden. Het andere eten en het tijdsverschil maken het beheersen lastig. Zelf ben je met vakantie, je diabetes is dat niet. Extra controleren en meten is het enige wat erop zit. Tegelijk vind ik hogere waardes dan even niet erg. Het meest baal ik nog van het gesleep met medicatie en eten. Maar ik wil de wereld zien – daar moet mijn diabetes maar in mee.”

Vind je reizen al bij al een aanrader met diabetes?

“Zéker: laat diabetes je niet tegenhouden. Ik lees wel eens op fora dat mensen niet naar Bali durven omdat de ziekenhuizen daar toch niet van dezelfde maatstaven hebben als hier. Laat je toch niet zo beperken, denk ik dan. Daar hebben mensen ook diabetes en hoe groot is de kans dat je in een ziekenhuis terechtkomt tijdens je vakantie? Daarbij is Bali een toeristische bestemming waar zoveel mensen naar toegaan en waar Engels gesproken wordt. Mocht er wat gebeuren, dan komt dat echt wel goed. Mijn reislust is nu eenmaal groter dan mijn angst dat het wel eens mis kan gaan...”

Instagram pagina

https://twitter.com/waarisbeanl

https://www.pinterest.com/mrspors/

https://www.reistips.nl/author/bea-pors/

HARTIGE ECLAIR MET KIP

Bereiding

1. Verwarm de oven voor op 180°C
2. Breng voor het soezenbeslag het water aan de kook met de koolzaadolie. Roer er de bloem door en laat onder voortdurend roeren uitdrogen op een laag vuur.
3. Doe alles in een kom en meng er een beetje bij beetje de eierdooier door. Voeg er ten slotte het eiwit aan toe.
4. Spuit het beslag op een met bakpapier beklede bakplaat in lange soezen van ongeveer 12 centimeter. Bestrooi ze met geraspte kaas.
5. Bak 30 minuten in het midden van de oven (met open dampsleutel). Laat de soezen afkoelen op een rooster. Als je geen dampsleutel hebt, kun je de oven op een kier laten staan door een voorwerp tussen de deur van de oven te steken.
6. Meng voor de crème de smeerkaas met de room.
7. Snijd vier soezen voor 2/3 doormidden
8. Meng de Maredsous met een beetje magere melk en doe het in de soes. Leg er wat kip op en spuit er een beetje van de crème bij. Werk af met in stukjes gesneden wortel en sla.

Ingrediënten

• Voor het soezenbeslag (18 soezen)
• 200 g water
• 100 g koolzaadolie
• 150 g bloem
• 200 g eierdooiers
• 60 g eiwit
• 20 g geraspte light kaas
• Voor de crème
• 40 g magere smeerkaas
• 10 g room (bijvoorbeeld Campina 4%)
• Vulling per eclair
• 35 g Maredsous 14%
• Magere melk
• 25 g gare kipfilet
• Ca. 10 g crème
• Sla
• Wortel

Voedingswaarde per portie ( = 0.5 KHW)
Energiewaarde 234 kcal (980 kJ)
Eiwitten 14.4 g
Vetten 10.1 g waarvan 2 g VVZ
Koolhydraten 6.5 g waarvan 0.4 g suikers
Granen 0.2 g

(Uit: Lekker zonder suiker – recepten met Frank Fol – Uitgeverij Lannoo i.s.m de Diabetesliga)