Naiko, de eerste officieel erkende diabeteshond
In onze buurlanden al ingeburgerd, bij ons nog een unicum: een door de overheid erkende diabeteshond. De 17-jarige Maarten uit Merelbeke is de eerste diabeet die kan rekenen op de fenomenale reukzin van zijn trouwe viervoeter om hem te waarschuwen voor een naderende hypo. Dat de tweejarige golden retriever Naiko zo’n hoog knuffelgehalte heeft, is een fantastische plus.
Maarten en zijn ouders Johan en Tonia zwaaien de voordeur open, Naiko komt ons meteen vrolijk besnuffelen. De honingkleurige reu is duidelijk goed opgevoed. Naiko is de allereerste diabeteshond die officieel klaargestoomd én succesvol afgeleverd werd. “We wisten vooraf niet of het zou lukken”, vertelt Maarten. “De meeste pups zijn niet geschikt, alleen heel af en toe zit er eentje bij die nieuwsgierig, intelligent en tegelijk kneedbaar genoeg is om training met succes te volgen. Die neemt toch zes maanden in beslag.” Maarten heeft al diabetes sinds hij zes maand oud was. Zijn hypo’s gaat hij te lijf met druivensuiker. “Omdat ik het altijd al gehad heb, voel ik ze niet aankomen. Als het zover is, lig ik vaak al bijna op de grond (lacht). Vier jaar geleden zag ik een reportage over een Waalse dokter met diabetes die zijn hond in Nederland liet trainen tot assistentiehond. Dat was de aanleiding om te denken over een assistentiehond.”
INTENSIEVE TRAINING
Voor Maartens ouders was het ook even wikken en wegen of ze voor een grote hond konden zorgen. “Mijn man en ik gaan met zijn tweeën werken. Maar via een vriendin met een hoorassistentiehond, zijn we bij de assistentiehondenschool Canisha terechtgekomen.” Naiko was acht weken oud toen zijn ouders hem voor Maarten kochten. “Pups worden getest vanaf zeven weken en Naiko was duidelijk geschikt. Naiko werd op gedrag getraind bij Canisha, het geurgedeelte gebeurde bij de collega’s van Hachiko. Naiko kreeg er elke dag geurtrainingen van telkens drie minuten met een uur er tussenin om hem alert te houden”, vertelt Maarten. Hypo’s leren honden ruiken via stalen. “Ik wreef mijn handen in met watten waarover ik dan ook blies. De proppen met telkens andere bloedglucosewaarden deed ik in een apothekerspotje: goed, iets te laag, nog wat lager… Naiko werd beloond als hij reageerde op lage waarden. Uiteindelijk kreeg hij verschillende potjes voor zijn neus met maar één staal met een lage waarde, die hij dan herkende. Als hij die geur nu bij mij waarneemt, wordt hij zenuwachtig en legt hij zijn poot op mijn been. Hij ruikt me vanop meters afstand, echt geweldig. Vanaf 65 mg/dl (3.65 mmol/l) moet hij me komen aanporren. Hij maakt me ’s nachts zelfs wakker als ik begin te woelen omdat er een hypo aankomt. Fantastisch, want zo moet ik ’s nachts niet meer prikken.”
PREVENTIEF RUIKEN
Naiko is dus als eerste hypohond ‘afgestudeerd’. Op 26 november wordt hij officieel overgedragen aan Maarten tijdens het jaarfeest van Canisha vzw. Dat Maarten een goede band heeft met zijn hond, is overduidelijk. Hij is een buitenmens, vaak bezig in de tuin en gaat veel wandelen met Naiko in de velden achter hun huis. Intussen blijft hij wel 5-7 keer per dag prikken, maar Naiko’s fijne reukzin helpt hem preventief om niet meer extreem laag, tot 30 of zelfs 20 mg/dl te zakken. “Een permanente glucosemeter wil ik niet, ik ben het prikken gewend”, lacht hij. Bovendien slaagt Maarten er al jaren in om zijn hemoglobine (HbA1c) netjes rond de 53 mmol/mol (7%) te houden. Gedisciplineerd is Maarten ook: “Ik let op mijn voeding. Hopelijk mag ik Naiko volgend jaar meenemen naar de hogeschool, ik zit nu in mijn laatste jaar economie-wetenschappen. Ik wil elektromechanica gaan studeren.”
Wieland De Hoon
Erkende hypohonden: nog steeds een unicum
Canisha en Hachiko zijn, net als enkele andere vzw’s in Vlaanderen, Brussel en Wallonië als erkende assistentiehondenschool allebei lid van de Belgian Assistance Dog Federation (BADF). Hun doel: assistentiehonden opleiden die personen met een beperking bijstaan. “Met Naiko loopt er nu juistgeteld één diabeteshond rond die officieel erkend is door de Cel Machtiging Assistentiehondenscholen”, zegt Mark van Gelder van de vzw Hachiko en voorzitter van de BADF. “Het officiële orgaan van de Vlaamse overheid die assistentiehondenscholen een machtiging geeft en waarvan de honden dus geattesteerde assistentiehonden zijn. Alle eerder geplaatste honden zijn, puur wettelijk, geen assistentie of diabeteshonden want deze honden zijn niet geattesteerd en de scholen niet gemachtigd door de cel machtiging assistentiehondenscholen. Canisha en Hachiko (zoals alle leden van de BADF) geven hun honden gratis in bruikleen, terwijl niet-erkende honden vaak juist erg veel geld kosten omdat ze niet in aanmerking komen voor een eventuele tussenkomst door het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH). Bovendien kunnen baasje en niet-erkende hond overal toegang geweigerd worden, wat absoluut niét mag met een erkende hond”.
Kippenballetjes met quinoa en spinazie
Ingrediënten
- 500 g kippengehakt
- 10 g kippenkruiden
- 4 dl groentebouillon
- 200 g quinoa
- 600 g verse bladspinazie
- 10 g olijfolie
- 200 g erwtjes
- ½ bosje lente-uitjes
- peper
- zout
Bereiding
- Verwarm de oven voor op 180°C
- Meng het kippengehakt met de kippenkruiden. Vorm balletjes en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat. Bak in tien minuten gaar in de oven.
- Spoel de quinoa met koud water. Breng de groentebouillon aan de kook en doe er de quinoa bij. Laat 15 minuten koken. Haal van het vuur en laat 5 minuten rusten.
- Maak de spinazie schoon en stoof hem kort aan in olijfolie. Blancheer de erwtjes in kokend water. Maak de lente-uitjes schoon en snijd ze in ringen.
- Meng de quinoa met de erwtjes, de spinazie en de lente-uitjes. Breng op smaak met peper en zout. Serveer met de kippenballetjes.
Voedingswaarde per portie (= 3 KWH)
Voedingswaarde 534 kcal (2234 kJ)
Eiwitten 37,1 g
Vetten 25,6 g waarvan 1,5 g VVZ
Koolhydraten 37,6 g waarvan 3 g suikers
Vezels 6,1 g
Bron: Lekker zonder suiker (Lannoo)
